بمناسبت حلول ماه رمضان فک کردم مهم تراز جملات قشنگ گفتن گفتن احکام مبطلات روزه است ذیلا فتوای امام خمینی ارائه میگردد مقلدین مقام معظم رهبری هم میتونن از همین فتواها استفاده کنند و فرقی نمیکنه مگر اینکه ایشان بخلاف مرحوم امام کفاره جمع را قبول ندارند دیگر عزیزانی هم که مقلد مراجع دیگری هستند بفرمایند طبق نظر مرجع تقلیدشان فتوای مسأله مورد نظرشان ارائه میگردد احکام ویژه بانوان هم جدا گانه تقدیم میگردد
- خوردن و آشامیدن
اگر روزه‌دار عمداً چیزى بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل مى‌شود؛ چه خوردن و آشامیدن آن چیز، معمول باشد (مثل نان و آب) و چه معمول نباشد (مثل خاک و شیردرخت) و چه کم باشد یا زیاد.
اگر در موقعى که مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، باید لقمه را از دهان بیرون آورد و چنانچه عمداً فرو برد، روزه‌اش باطل است و به دستورى که مى‌آید، کفاره هم (علاوه بر قضا) بر او واجب است.
1- احتیاط واجب آن است که روزه‌دار از استعمال آمپولى که به جاى غذا بکار میرود، خوددارى کند.
2- تزریق آمپولى که عضو را بى حس مى‌کند یا بجاى دوا استعمال مى‌شود اشکال ندارد.
فرو بردن اخلاط سر و سینه، تا به فضاى دهان نرسیده، اشکال ندارد؛ ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتیاط واجب آن است که آن‌را فرو نبرد.
1- جویدن غذا براى بچه، یا پرنده و چشیدن غذا و مانند آن که غذا معمولًا به حلق نمى‌رسد؛ اگر چه اتفاقاً به حلق برسد، روزه را باطل نمى‌کند.
.2- اگر انسان از اول بداند که به حلق مى‌رسد؛ چنانچه فرو رود، روزه‌اش باطل مى‌شود و باید قضاى آن‌را بگیرد و کفاره هم بر او واجب است.
2- جماع
1- جماع روزه را باطل مى‌کند، اگر چه فقط به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بیرون نیاید. کسى که فراموش کند روزه است و جماع نماید، یا او را به جماع مجبور نمایند؛ به طورى که از خود اختیارى نداشته باشد روزاو باطل نمى‌شود.اگر کمتر از ختنه گاه داخل شود و منى هم بیرون نیاید، روزه باطل نمى‌شود.
3- استمناء و انزال منى
استمناء: عبارتست از این که شخص با خود کارى کند که منى از او خارج شود. اگر روزه‌دار استمناء کند، روزه‌اش باطل مى‌شود. اگر با لمس کردن، بوسیدن، تفخیذ و مانند آن از کارهایى که مقصود او از آن کارها بیرون آمدن منى باشد، بلکه اگر قصد هم نکرده باشد، ولى معمولًا با این کارى که انجام داده منى از او خارج مى‌شود، روزه را باطل مى‌کند.
- هر گاه روزه دار بداند، اگر در روز بخوابد، محتلم مى‌شود، مى‌تواند بخوابد و اگر محتلم شد، روزه‌اش صحیح است.
اگر روزه دار در حال بیرون آمدن منى از خواب بیدار شود، واجب نیست از بیرون آمدن آن جلوگیرى کند
4- دروغ بستن به خدا و پیغمبر
1-اگر روزه‌دار با گفتن، یا با نوشتن، یا با اشاره و مانند اینها؛ به خدا و پیغمبر و جانشینان آن حضرت، عمداً نسبت دروغ بدهد؛ روز او باطل مى‌شود؛ هر چند فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند.
5- رساندن غبار غلیظ به حلق
رساندن غبار غلیظ به حلق، روزه را باطل مى‌کند؛ حال چه غبار از چیزى باشد که خوردن آن حلال است؛ مثل آرد، یا غبار از چیزى باشد که خوردن آن حرام است، مثل خاک.
1- گر چه رسانیدن دود به حلق مبطل روزه نیست، ولى احتیاط واجب آن است که روزه‌دار دود سیگار و تنباکو و مانند اینها را هم به حلق نرساند.
2- بخار غلیظ، روزه را باطل نمى‌کند، مگر این که در دهان به صورت آب در آید و فرو دهد.
6- فرو بردن سر در آب
1- اگر روزه دار عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگر چه باقى بدن او بیرون از آب باشد، بنابر احتیاط واجب باید قضاى آن روزه را بگیرد.
1- احتیاط واجب آن است که سر را در گلاب فرو نبرد.
2- فرو بردن سر در آب‌هاى مضاف دیگر و در چیزهاى دیگرى که روان است، اشکال ندارد.
7- باقى ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح
اگر جنب عمداً تا اذان صبح غسل نکند؛ یا اگر وظیف او تیمم است، عمداً تیمم ننماید؛ روزه‌اش باطل است.
کسى که جنب است و مى‌خواهد روزه واجبى بگیرد که مثل روز ماه رمضان وقت آن معیّن است، چنانچه عمداً غسل نکند تا وقت تنگ شود، مى‌تواند با تیمّم روزه بگیرد و صحیح است.
کسى که در شب ماه رمضان خود را جنب کند؛ در حالى که وقت تنگ باشد:
1- اگر براى هیچ کدام از غسل و تیمّم وقت ندارد، روزه او باطل است؛ و قضا و کفاره بر او واجب مى‌شود.
2- اگر تنها براى تیمّم وقت دارد، در این صورت؛ چنانچه خود را جنب کند، با تیمّم روزه او صحیح است؛ ولى گناهکار است.
کسى که در شب ماه رمضان جنب است؛ و مى‌داند اگر بخوابد تا صبح بیدار نمى‌شود:
1- در چنین فرضى؛ نباید بخوابد.
2- اگر بخوابد و تا صبح بیدار نشود؛ روزه‌اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب مى‌شود.
. کسى که در شب ماه رمضان، جنب است و مى‌داند یا احتمال مى‌دهد که اگر بخوابد؛ پیش از اذان صبح بیدار مى‌شود:
1- چنانچه تصمیم داشته باشد بعد از بیدار شدن غسل کند و با این تصمیم بخوابد و تا اذان خواب بماند، روزه‌اش صحیح است.
2- چنانچه غفلت داشته باشد که بعد از بیدار شدن باید غسل کند؛ در صورتى که بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند؛ روزه‌اش صحیح است.
3- چنانچه نخواهد بعد از بیدار شدن غسل کند، یا تردید داشته باشد که غسل کند یا نه، در صورتى که بخوابد و بیدار نشود، روزه‌اش باطل است.
اگر جنب براى بار دوم و سوم در شب ماه رمضان بخوابد
اگر جنب در شب ماه رمضان، بخوابد و بیدار شود و بداند یا احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد، پیش از اذان صبح بیدار مى‌شود و تصمیم هم داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند:
1- چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بیدار نشود، باید روزه آن روز را قضا کند. و براى تأدیبش باید از آنچه روزه را باطل مى‌کند، امساک نماید.
2- اگر از خواب دوم بیدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود، باید روزه آن روز را قضا کند و کفاره بر او واجب نمى‌شود.
خوابى را که در آن محتلم شده، نباید خواب اول حساب کرد، بلکه اگر از آن خواب بیدار شود و دوباره بخوابد، خواب اول حساب مى‌شود.
8- اماله کردن
1- اماله کردن با چیزهاى روان، روزه را باطل مى‌کند؛ اگر چه از روى ناچارى و براى معالجه باشد.
2- استعمال شیاف‌هایى که براى معالجه است، اشکال ندارد؛ گر چه احتیاط واجب آن است که از استعمال شیاف‌هایى که براى کیف کردن است، مثل شیاف تریاک یا براى تغذیه از این مجرا است، خوددارى نمایند.
9- قى کردن
1- قى کردن عمدى: روزه را باطل مى‌کند؛ اگر چه در اثر بیمارى و مانند آن، ناچار باشد قى کند.
2- قى کردن سهوى: اگر سهواً یا بى‌اختیار قى کند، اشکال ندارد.
1- اگر به قدرى پایین رود که به فرو بردن آن خوردن نمى‌گویند، لازم نیست آن‌را بیرون آورد و روزه او صحیح است.
2- اگر به این مقدار پایین نرود باید آن‌را بیرون آورد، اگر چه موجب شود که قى کند و روزه‌اش باطل شود و چنانچه فرو برد، روزه‌اش باطل مى‌شود و بنابر احتیاط واجب باید کفاره جمع بدهد.
اگر یقین داشته باشد که در اثر آروغ زدن، چیزى از گلو بیرون مى‌آید؛ نباید عمداً آروغ بزند؛ ولى اگر یقین نداشته باشد، اشکال ندارد.
والسلام علی من اتبع الهدی
کلمات کلیدی :مبطلات روزه کلمات کلیدی :شیاف کلمات کلیدی :آمپول کلمات کلیدی :روزه کلمات کلیدی :صوم کلمات کلیدی :جنابت کلمات کلیدی :احتلام
موضوع :
کلمات کلیدی :مبطلات روزه کلمات کلیدی :شیاف کلمات کلیدی :آمپول کلمات کلیدی :روزه کلمات کلیدی :صوم کلمات کلیدی :جنابت کلمات کلیدی :احتلام
نظر ()