شیعه آن را حرام و هیچیک از مذاهب اهل العامه آن را واجب ندانستهاند.
بعضى آن را مستحب و گروهى در نمازهاى واجب آنرا مکروه شمردهاند و زمان پیامبر صل الله علیه وآله و خلیفه اوّل همه صحابه دست باز نماز مىخواندهاند تا در زمان خلیفه دوم این بدعت گذاشته شد.
ابن رشد قرطبى اندلسى از علماى اهل العامه مىگوید:
درباره دست روى دست گذاشتن در نماز میان علماء (اهل العامه) اختلاف است، مالک ابن انس در نمازهاى واجب مکروه و در نماز نافله آن را جائز شمرده و جمهور آن را مستحب دانستهاند. علت این اختلاف نظر روایات صحیحى است که به دست ما رسیده که نماز پیامبر صل الله علیه وآله را توصیف مىکند و در آن نقل نشده که پیامبرصل الله علیه وآله دست راست روى دست چپ مىگذاشتهاند. از طرفى به مردم امر شده که دست روى دست گذاشته نماز بخوانند (دستور دهنده معلوم نیست.)
عمده دلیل جمهور اهل العامه دو روایت است:
1- بخارى از سهل بن سعد نقل مىکند که مردم مأمور شدند که (مردان) دست روى دست نماز بخوانند. ابو حازم مىگوید این را (صحیح) نمىدانم مگر اینکه امر کننده پیامبر صل الله علیه وآله باشد (که معلوم نیست).
2- روایت دوّم هم مرسل است؛ زیرا اهل العامه روایت علقمه بن وائل از پدرش را مرسل مىدانند و معتبر نمىشمارند. طبق بعضى روایات منقول است که روزى چند نفر از اسراى مجوس بر عمر وارد شدند و جهت اداى احترام دست به سینه بودند. علّت آن را پرسید. گفتند ما براى احترام به بزرگان چنین مىکنیم. عمر پسندید و دستور داد در نماز براى خضوع بیشتر چنین کنند. ولذا ائمه اهل بیت علیهم السلام آن را جائز ندانستهاند.
وسلام علی من اتبع الهدی
موضوع :
نظر ()