ممکن است بعضى ایراد کنند که در آیات قصاص دستور داده شده که نباید «مرد» بخاطر قتل «زن» مورد قصاص قرار گیرد، مگر خون مرد از خون زن رنگین‏تر است؟ چرا مرد جنایتکار بخاطر کشتن زن و ریختن خون ناحق، از انسانهائى که بیش از نصف جمعیت روى زمین را تشکیل مى‏دهند قصاص نشود؟!

این احمقان تکفیری می گویند که خود علی علیه السلام به برپا ساختن قبر مخالف بود چراکه دستور داد که قبرش مخفی بماند حال شما بخلاف گفته پیشوای خود قبر و میسازید شما به دستورات علی علیه السلام هم عمل نمیکنید. 

چون شهادت حضرت، در آغاز زمان شکل‏گیرى قدرت معاویه و طغیان بنى‏امیه و حضور سایر گروه‏هاى زخم خورده ناکثین و قاسطین و مارقین اتفاق افتاد، آن بزرگوار وصیت نمود که جسدش را شبانه دفن نمایند و حتى علامتى بر روى آن نگذارند. فقط عده کمى از اصحاب خاص و فرزندان آن حضرت در موقع دفن حضور داشتند. به همین دلیل، صبح روز 21 ماه رمضان دو محمل به راه افتاد. یکى به طرف مدینه و دیگرى به طرف مکه معظمه روانه شد. تا سال‏ها بعد کسى به جز فرزندان و اصحاب خاص آن حضرت، از محل دفن ایشان خبرى نداشت. دلیل این کار هم شاید ترس از آن بود که به قبر مبارک آن حضرت اسائه ادب و بى‏حرمتى نمایند. چنانچه از امام صادق علیه السلام نقل شده است که حضرت امیر علیه السلام هنگام وفات به فرزند بزرگش، امام حسن علیه السلام سفارش نمود که پس از آن‏که مرا در نجف دفن نمودى، چهار قبر براى من در چهار موضع:
                     

لا حول ولا قوة إلا بالله.

امروز روز اشک وآه وغم نیست امروز دیگر روز برهان و استدلال نیست دیگر نمی شود بگوییم که رسول الله چه فرمود یا مفاد فلان آیه ومفهوم و ظاهر و باطن آن چیست؟ این جماعت کثیف دیگر حد را گذرانده اند. اینان همان اشقیایند همان آشفتگان امروز که تا دیروز بر رسول خدا صل الله علیه وآله ناسزا میگفتند و راه آب بر علی میبستند شب به کمینش بودند سحر بر سر مبارکش شمشیر میزدند و صبح میکردند در حالی که روزه بودند اینان همانهایی اند که قربة الی الله بر حسین سنگ می زدند طفلانش را اسیر و ناموس خدا را در بازار یهود می گرداندند

زنان به خاطر عواطف رقیق‏ترى که دارند، نیاز بیشترى به زیارت قبور عزیزان خود پیدا مى‏کنند تا تسلّى خاطر یابند، و تجربه نشان داده که نسبت به زیارت قبور اولیاء الله نیز علاقه بیشترى دارند.
امّا متأسّفانه گروه وهّابیان افراطى، به خاطر حدیث مشکوکى، زنان را به شدّت از زیارت این قبور بازمى‏دارند و حتّى در افواه عوام آنها در جنوب ایران مشهور است، زنى که بر سر قبرى حاضر شود، میّت آن زن را به صورت برهنه مادرزاد مى‏بیند!
 عالمى مى‏گفت به آنها گفتم قبر پیامبر (صلى الله علیه و آله) و خلیفه اوّل و دوّم همه در خانه «عایشه» بود و مدّت‏ها در آن حجره مى‏زیست یا رفت و آمد داشت، گیرم برهنه او براى پیامبر (صلى الله علیه و آله) اشکالى نداشت، براى خلیفه اوّل و دوّم چطور؟

شبهه ای که برخ از علمای اهل العامه به شیعه وار د میکنند وآن هم بعداز آنکه عرصه را بر خود تنگ میبینند ونمی توانند فضایل حضرت امیر علیه السلام رابر دیگران منکر شوند این است که اصلا علی علیه السلام در دامان کفر بزرگ شده ونطفه او از شخص مشرکی است چطور چنین شخصی می تواند زعامت مسلمین را بر عهده بگیرد؟قبل از جواب به اینان باید بگوییم سلمنا که حرف شما درست باشد تازه با خلفای شما مساوی شده است چنان که همه اذعان دارند خلفای سه گانه پدرانشان مشرک بوده اند باز ما چشم پوشی میکنیم که ایمان حضرت به اسلام ورسول خدا صل الله علیه وآله در کودکی بوده واصلا به شرک آلوده نشده بماند که اینان باز اشکال میکنند که ایمان در این سن بی فایده است فعلا جواب میدهیم که مگر ایمان عیسی علیه السلام در گهواره نبود؟ در آینده اگر عمری بود مفصلا به این بحث میپردازیم. اما اصل بحث:

 نماز تراویح چیست و در کجا تشریع شده است؟
 نوافل شبهاى ماه مبارک رمضان مورد قبول فریقین است و پیامبر صل الله علیه وآله فقط آن را به‏صورت فرادى مى‏خوانده و امیرالمؤمنین و ائمه اهل‏بیت علیهم آلاف تهیه و ثناءهمگى آن را مانند بقیه نمازهاى مستحبى به صورت فرادى مى‏خواندند.
- طبق نقل بخارى عمر بن الخطاب دستور به جماعت داد و از کرده خود خشنود بود و مى‏گفت «نعم البدعة هذه ...» (این چه بدعت خوبى است؟!) صحیح بخاری ج1ص342.

بخارى در صحیح از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل مى‏کند: جُعِلَت لی الأرضُ مسجداً وطهوراً؛ زمین سجدگاه و مایه پاکیزگى براى من گردیده است.
سجده کردن یعنى صورت روى زمین گذاردن، آن هم زمین پاک. لذا شیعیان به تاسى از پیغمبر خود که سجده بر زمین را واجب مى‏دانند، بر زمین سجده مى‏کنند

 شیعه آن را حرام و هیچیک از مذاهب اهل العامه آن را واجب ندانسته‏اند.
بعضى آن را مستحب و گروهى در نمازهاى واجب آنرا مکروه شمرده‏اند و زمان پیامبر صل الله علیه وآله و خلیفه اوّل همه صحابه دست باز نماز مى‏خوانده‏اند تا در زمان خلیفه دوم این بدعت گذاشته شد.

در مورد امام على علیه السلام فقط به ذکر یک حدیث از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله اکتفا مى‏شود که فرمود: «انا مدینه العلم وعلى بابها» و نیز «انا دار الحکمه وعلى بابها.» اگر جواب سؤال اوّل مثبت باشد، بدان معنا است که گنجینه علم و حکمت رسول‏اللَّه صلى الله علیه و آله کامل نبوده که در و دروازه آن به عمر- خلیفه دوم- نیاز داشته و با مراجعه به او، پاسخ مسائل فقهى خود را از عمر مى‏گرفته است. در این صورت باید نتیجه گرفت که عمر، محل رجوع خود پیغمبر صل الله علیه وآله نیز بوده است.!!اما در مورد عمر، به ذکر چند واقعه بسنده مى‏شود، و نتیجه‏گیرى درباره پاسخ این سؤال به خواننده واگذار مى‏گردد.

چرا بر خلاف سنّت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله، شیعیان نمازهاى ظهر و عصر را با هم و نمازهاى مغرب و عشا را هم‏زمان مى‏خوانند؟
 نخست آن‏که نماز جزء فروع دین است و در مسائل فرعى بین علماى همه مذاهب اختلافات زیادى است، همانطور که پیشوایان و علماى اربعه اهل العامه با هم اختلاف زیادى در این مسائل دارند.
ثانیاً جمع خواندن نمازهاى ظهر و عصر یا مغرب و عشا، بر خلاف سنّت رسول‏اللَّه صلى الله علیه و آله نمى‏باشد؛ چون ایشان گاهى این نمازها را جمع و گاهى جداگانه مى‏خوانده‏اند. مثلًا در صحیح مسلم در باب «الجمع بین الصلاتین فی الحضر» از ابن عباس نقل شده که گفت: «بدون خوف و ترس و در غیر سفر، رسول خدا صلى الله علیه و آله نمازهاى ظهر و عصر را جمع و نمازهاى مغرب و عشا را جمع ادا مى‏کردند.»